öğretmenler günü için

aileye, ataya, öğretmene vefadan da bihaber, tıpkı kıyılarımız ve denizimiz gibi yağmalanmış masumiyetimizle, büyüdükçe kibarlık budalası olduğumuzda nezaketten eser bulunmayan davranışlarımızla, bilip te uygulamadığımız pek çok adab-ı muaşeret kuralını
her çiğneyişimizde kaybettiğimiz utanma duygusuyla beraber biraz daha yalancı oluyoruz,

yarım yamalak kullandığımız yabancı dilleri de anadilimiz gibi
mahvettiğimiz her an öğretmenlerimizin kemiği sızlıyor.

YALAN

iyi ve güzel olandan yana atıyor yorgun gönlümüz,
lakin oturduğumuz yerden ahkam kesmekle geçmez bu karanlık
dağıtmak için ufkumuzdaki bulutları,yenmek için onca haksızlığı,
hedonizme yenik düşlerden, vurdumduymazlıktan uyandırmak için,
belki tutunacak bir dost eli ister, belki de bir kızıl esinti,

şairin dediği gibi:

Ben güzel günlerin şairiyim
Saadetten alıyorum ilhamımı
Kızlara çeyizlerinden bahsediyorum
Mahpuslara affı umumiden...
Çocuklara müjdeler veriyorum
Babası cephede kalan çocuklara...
Fakat güç oluyor bu işler
Güç oluyor yalan söylemek...

MELİH CEVDET ANDAY

iyi bayramlar

Yeryüzündeki bütün canlıları kurban etsek de
günahlarımızın kefaretini ödeyemeyiz nasılsa
O zaman niye telef ediyoruz hala birbirimizi?

On Kasım'a dipnotumdur,

Farklı yerlerden gelip farklı yönlere bakan insanlardık
tartışmamızın politikayla filan da ilgisi yoktu
görebildiklerimizi anlatabilmek için uğraşırken
her birimiz kendi bildiklerimizin sağlamasını aldık yeniden...

Neler yapmadık şu vatan için!

Kimimiz öldük;

Kimimiz nutuk söyledik.

Orhan Veli

Bu rüzgar her vakit böyle esmeyecek.
Gökte bulut, suda yelken, dalda çiçek.
Bir gün, bir gün var ki, günden güne gerçek,
Çatır çatır servi, çıtır çıtır böcek.
- Çek ciğerlerine, bir nefes daha çek,
Bu rüzgar her vakit böyle esmeyecek.

ZİYA OSMAN SABA